Alles is communicatie. Niet alleen wat je op televisie, radio, website, social media of drukwerk verkondigt. Zo wees communicatieman Eugène Roorda (lees zijn geweldige boek ‘Kogelharde spruiten’) een supermarkt op hun vieze vrachtwagens. Die zeggen namelijk iets over hoe je er als organisatie in staat, al rijden ze kilometers verwijderd van de winkel. Mensen kopen hun eten liever bij een schone zaak. Ogen gingen open. Het modderlaagje over het logo verdween. Daarna reden er alleen nog maar blinkend schone wagens rond. Kleine moeite, goede boodschap. Wat ook in dat vieze straatje past, is rokend personeel. Dagelijks zie je voor winkels, kantoren en bedrijfsverzamelgebouwen mensen – vaak zelfs in bedrijfskleding – hun walmende behoefte doen. Of je nu als klant door de rook heen de zaak binnen moet of er met een grote boog omheen gaat: roken is echt een degradatie van je uitstraling. Net als die ongewassen bedrijfswagen. Als je medewerkers ongezond bezig zijn en je dat aan iedereen laat zien, geef je als bedrijf een verkeerd signaal. Al stoppen steeds meer mensen vrijwillig met roken: het blijft hardnekkig aanhouden, deze vorm van communicatie. Kuch. Mag-ie uit? Bedankt.
