Bijwoord een bijzaak?

Spreektaal duikt steeds vaker op in zakelijke communicatie. Communicatie wordt er vlotter, toegankelijker en persoonlijker van. Dat is waar. En dat is vaak goed. Maar het zorgt er ook voor dat sommige taalafspraken en woorden verdwijnen. Zo merken we tijdens het redigeren van zakelijke teksten, het aanhoren van speeches en radiocommercials of het lezen van vacatureteksten of andere zakelijke uitingen dat het woordje ‘heel’ bijna foetsie is. Bijwoord wordt bijzaak. Heel jammer vinden we dat.

Als je het maar weet

‘Ik wens je een hele plezierige bijeenkomst’. Bedankt, erg vriendelijk. Maar wat wens je dan eigenlijk? Een bijeenkomst die niet zomaar plezierig is? Dat mensen niet halverwege de meeting weer weg moeten? Of wens je een bijeenkomst waarvan niet de helft van de tijd maar álle minuten plezierig zijn? ‘Wij zoeken een hele goede collega.’ Wat hoop je te vinden? Iemand die erg goed is in z’n vak ? Iemand die fulltime komt werken en niet voor de helft van de tijd? Iemand die niet half werk levert? Geneuzel misschien, we weten het. Maar hoe zit het ook alweer? Hoe heurt het ook alweer? Fouten in teksten zijn niet altijd erg, als je maar wéét dat je het verkeerd doet. Als je ergens in je achterhoofd de regeltjes nog maar hebt zitten.

Bijwoord en de regeltjes

Terug naar het eerste voorbeeld. Zonder komma is ‘hele’ letterlijk vastgeplakt aan ‘plezierige’. ‘Hele’ als bijwoord zegt iets over het bijvoeglijk naamwoord ‘plezierige’. En in die belangrijke functie krijgt-ie geen e erachter geplakt. Het is ‘heel plezierige bijeenkomst’ of ‘hele, plezierige bijeenkomst’ als ‘hele’ iets moet zeggen over ‘bijeenkomst‘ en niet over ‘plezierige’. Dit geldt overigens ook voor ‘erg’, ‘bijzonder’ en andere bijwoorden die het bijvoeglijk naamwoord ondersteunen. Zonder komma, zonder buigings-e.

Verder wensen we je een heel bijzondere, fijne dag. Ook als je een halve dag werkt.