Even bellen.
A: ‘Goedemiddag. Waarmee kan ik u van dienst zijn?’
B: ‘Bedankt voor uw vraag. Daar belde ik voor.’
A: ‘Wat bedoelt u?’
B: ‘Ik bel voor een vraag.’
A: ‘Welke vraag heeft u?’
B: ‘Nee, ik dacht dat u een vraag voor mij had.’
A: ‘Oh. Wat voor vraag had u gehad willen hebben?’
B: ‘Nu is dat op zich ook weer een vraag, maar ik heb geen flauw idee. Doet u maar wat.’
Een vreemd gesprek, natuurlijk. Maar het komt niet zomaar uit de lucht vallen. De zinsconstructie ‘Bel voor vragen…’ of ‘Neem voor vragen contact op met…’ kom je regelmatig tegen onderaan advertenties of andere uitingen. Wat bedoelen ze maar zeggen ze niet met deze zin? Dat als je een vraag hebt, je er vooral niet mee moet blijven zitten, maar contact moet leggen. Bellen voor vragen. Waarvoor bel je dan? Even online zoeken naar deze eigenaardige zinsconstructie. Op heel veel websites kom je ‘m tegen. Van tegelzetter tot gemeente en van multinational tot ministerie. Bellen voor vragen. Bellen voor antwoorden zou al beter zijn. Maar eigenlijk moet er staan: ‘Heeft u een vraag? Bel.’ Of: ‘Vragen? Neem contact met ons op.’ Dan komen de antwoorden vast.
